شوكت آزادگي
اي خندهات، گيراترينْ گُلبادهی عشق!
اي شهسوارِ نور، اي شهزادهی عشق!
گلگونْ شرابِ دلبری با رقصِ «لزگی»
سرريز كن، از ساغرِ بيجادهی عشق
بر قامتِ يلداييِ بختم بپوشان
از پرنيانِ كهكشان، لبّادهی عشق
من بسته در بيغولهی ظلمتْسرايم
برخيز اي روشنگرِ آبادهی عشق
من ميپرستم، شوكتِ آزادگي را
اي سَروِ من! ای سرورِ آزادهی عشق
گستردهام، در صحنِ محرابِ نگاهت
چون عابد شوريدهسر، سجّادهی عشق
در ساغر «شبدیز» شهدِ شعر نابی
اي خندهات گيراترينْ گلبادهی عشق
حسن اسدی " شبدیز